நூலகத்தில் இருந்து படிப்பது எப்படி? என்று நமக்கு எல்லோருக்கும் தெரியும்தானே! நான் படிக்கிற காலத்திலை எல்லாம் எனக்கு தெரிஞ்ச நூலகம் என்றால் அது பள்ளிக்கூட நூலகம் தானுங்க…
ஊருகளில் எல்லாம் நூலகம் இருக்குது. ஆனால் அங்கை எல்லாம் போய் படிப்பது இல்லை. ஏனென்னறால் அங்கு போனால் பொடியல்மார் சேர்ந்து ஒரே கும்மாளம் போடுவது. கத்திக்கொண்டு கிரிக்கட் அடிப்பது, கிரிக்கட் மட்ச் பார்ப்பது… என ஏகப்பட்ட பிரச்சினையள். பொம்பிளைப் பிள்ளையல் அந்தப்பக்கம் படிக்கிறதிற்கு நினைச்சு கூட பார்க்க மாட்டுதுகள். அதுதான் அங்க நிலமை.
ஆனால் கொழும்பில அப்படி எல்லாம் இல்லை. ஸ்ரடி லீவு என்றதும் பிள்ளையல் படிக்குதுகளோ இல்லையோ லைபிறரிக்கு ஒரு கட்டு புத்தகத்தையும் கொண்டு போயிடுங்கள்.
அதிலையும் ஸ்கூல் பிள்ளைகள் இருக்குதுகளே கடவுளே! தாங்க முடியாது… ஏனென்றுதானே கேட்கிறீர்கள்?
வெள்ளவத்தையில ஒரு லைபிறரி இருக்குது. அங்கை போய் படிப்பம் என்று முடிவு எடுத்தன். வீட்டில வெளிநாட்டில இருந்து ஆக்கள் வந்து இருக்கினம். வீட்டில நிறைய சனம் வேற வீட்டில படிக்க முடியாது. கத்திக் கொண்டு இருக்குங்கள். லைபிறரிதான் சரியான வழி எங்களுக்கு என கிழம்பினேன். அங்கை போனபின்பு தான் விளையாட்டே…
ஆனால் அந்த லைபிறரி சரியான கட்டுப்பாடு. ஆனால் அதையும் மீறி பள்ளிக்கூட பிள்ளைகளின் அட்டகாசம் இருக்குதே அதுதான் தாங்க முடியல……
பள்ளிக்கூட பிள்ளைகள் சின்ன பிள்ளைகள்தானே நாங்கள் அவையை விட வயசில ஏழெட்டு வயசு கூடத்தானே……
அவர்கள் கதைப்பதும், நெளிப்பதும், கண்ணைக்காட்டுவதும், செருப்பை தேய்ப்பதும், வேணும் என்றே மேசையை ஆட்டுவதும், அவையின் வகுப்பு பொடியங்கள் பெட்டையளுடன் கொழுவுப்படுவதும், பேனையல் பென்சில்களால் தூக்கி எறிவதும்… என்னைப்போல கொஞ்சம் பெரிய ஆக்கள் நிமிர்ந்து பார்த்தால் சொறி சொல்வது என்று, இப்படியே அன்றைய நாள் போச்சுது.
பத்தாக்குறைக்கு என்னை தட்டி எக்ஸ்கியூஸ்மீ பக்கத்திலை இருக்கிற என்டை பிரெண்டை தட்டி விடுங்கோ…… எனக்கு கடுப்புத்தான் ஏறிச்சுது…… இதுமட்டுமில்லை கண்காணிப்பாளர் வந்தால் நல்ல பிள்ளை மாதிரி இருப்பது எப்படி இருக்கும்…?
லைபிறரியில படிக்க போனால் நாம படிக்கிறமோ இல்லையோ மற்றவையை டிஸ்ரப் பண்ணக்கூடாது. அதிலும் வயது கூடினவை சீரியசா படிப்பினம.; அது மட்டும் அல்ல அவையின்ர படிப்பு பெரிய பெரிய படிப்பு. (எனக்கே தெரியாது அது என்ன என்ன படிப்பு என்று)
எக்ஸாம் என்றால் ஒரு முறைதான் வரும். (அடுத்த முறையும் வரும்) ஆனால் முதல் தடவை எழுதுற மாதிரி வராது அது என்ர அனுபவம். சின்னப்பிள்ளைகளுக்கு இது எல்லாம் விளங்காது.
ஏனெனில் அதுகளின் வயது அப்படி…… எதைக் கண்டாலும் வெருளுகின்ற வயது அதுகளுக்கு……
ஏதோ தங்களைத்தான் எல்லோரும் பார்க்கின்றார்கள் என்ற நினைப்பு வேற……… ஆனால் யாரும் அவர்களை பார்க்க மாட்டார்கள். ‘இதுகள் வேற தலையிடி..’ என்று மனசில சொல்லுவினம்.
ஏனெனின் அந்த வயதை கடந்துதான் நாங்களும் வந்தோம்…………
லைபிறரி என்பது சொறிச்சேட்டை விடுகிற இடமல்ல. அங்கு சென்றால் அனுபவித்து ரசித்து விளங்கி கல்வி கற்கின்ற இடம். இதனை எல்லோரும் புரிந்து கொள்ள வேண்டும். தலைநகரில் றோட்டு, பார்க்கு, பீச்சு, தியேட்டர் எண்டு எல்லா இடத்திலயும் தானே டாவடிக்கிறீங்க. இதில லைப்றரியையாவது விட்டு வையுங்களன். அங்கேயும் கடலையா?...
March 20, 2010 at 12:17 AM
நீங்க மழைக்கு கூட பள்ளிக்கூடம் ஒதுங்கினதில்லை. இதில நூலகம் வேறையா?